Autonomie, als fundamenteel menselijk recht, vormt de basis van effectieve communicatie en relatieopbouw in de hulpverlening. We zullen dieper ingaan op de dynamiek van autonomie en hoe deze zich manifesteert in dialogen tussen hulpverleners en cliënten.
Het betreden van de wereld van de client vereist een subtiel evenwicht tussen sturing en ruimte voor zelfbepaling. We onderzoeken hoe het creëren van een open en respectvolle dialogische omgeving de autonomie van de gespreksdeelnemers kan versterken. Daarnaast zullen we ingaan op het creëren van een atmosfeer waarin cliënten zich gehoord voelen en de ruimte krijgen om hun eigen perspectieven te verkennen.