Hans Ulrich (Uli) Scherer is hoogleraar reumatologie, in het bijzonder translationele reumatologie, en als internist/reumatoloog verbonden aan het Leids Universitair Medisch Centrum. Hij is lid van de commissie wetenschap en innovatie van de Nederlandse Vereniging voor Reumatologie en ontving meerdere prijzen en persoonlijke subsidies (o.a. EULAR Young Investigator Award, Marie-Parijs prijs, NWO klinische fellowship, VENI, VIDI).

Hans Ulrich Scherer studeerde geneeskunde aan de Vrije Universiteit en de Humboldt Universiteit te Berlijn en aan de Eberhard-Karls Universiteit te Tübingen, Duitsland (1995 -2002). Hij volgde wetenschappelijke stages aan de International Agency for Research on Cancer (Lyon, Frankrijk, 1998) en als Articulum fellow bij de afdeling reumatologie van het LUMC (2006-2007). Tussen 1999 en 2001 behaalde hij een medisch doctoraat bij de Afdeling Immunologie van de Universiteit Tübingen (Prof.
HG Rammensee) als fellow van de German Research Society. Het artsenexamen werd in 2002 afgelegd, in 2010 werd hij geregistreerd als internist en in 2014 als reumatoloog. In 2013 promoveerde hij op het proefschrift “Basic Disease Mechanisms in Rheumatoid Arthritis” aan de Universiteit Leiden. Sinds 2010 is hij verbonden aan de afdeling reumatologie van het LUMC, vanaf 2014 als Associate Professor. In mei 2023 is hij benoemd tot hoogleraar reumatologie in het LUMC.

Scherer begeleid een wetenschappelijke onderzoeksgroep op het gebied van translationele reumatologie die ingebed is in het laboratorium voor experimentele reumatologie van de afdeling reumatologie. Zijn onderzoek richt zich op een diepgaand begrip van de biologie van autoreactieve B cellen in de pathogenese van reumatische auto-immuunaandoeningen. Hij superviseert de ASCARA studie, de eerste interventiestudie met het fenotype van auto-reactieve B cellen als primaire
uitkomstmaat. Hij is actief betrokken bij diverse nationale (Target-to-B!, ImmuneHealthSeed) en Europese consortia (FP7, IMI).