Het historisch/filosofisch overzicht uit lezing 1 vormt de opmaat voor een kritische beschouwing op het denken over de menselijke geest in de psychiatrie. In de philosophy of mind (‘cognitiefilosofie’) staat de verhouding tussen lichaam, geest en omgeving centraal. Ik laat zien hoe complexiteitsdenken aansluit bij theorieën uit de cognitiefilosofie die mentale activiteit beschouwen in termen van de ‘4 E’s’: embodied, embedded, enacted, extended. Deze ‘4E-cognition’ benadering staat in contrast met dominante biomedische en psychologische modellen van psychopathologie die we in de leerboeken terugvinden. Dit roept tal van vragen op waar ik kort op in zal gaan. Wat betekent deze nieuwe ‘4E’-manier van denken voor onze conceptualisatie van psychische ontregeling en herstel in de praktijk van de ggz? Welke impact kan of moet dit hebben op hoe we omgaan met psychische problemen, zowel in diagnostiek als in behandeling?